Brakke ballade lunch – gezien bij Venue te Utrecht in het kader van Café Theater Festival
Het mooie aan theater is de mogelijkheid om op een bepaalde locatie de illusie van een andere tijd en plaats te creëren. Na twee dagen lang overspoeld te zijn door cafétheater en bijbehorende bezoekers, lijkt het concept ‘locatietheater’ aangeslagen bij de Utrechters. Op de laatste ochtend doen zij zelf een poging tot het scheppen van een andere wereld, al mist hier nog wat onderlinge coördinatie.
In een ondergronds café zit het publiek verspreid over eettafels en zithoekjes. Er vormen zich kleine groepjes die bij elkaar overeenstemming zoeken over welke situatie er gespeeld gaat worden. Is dit een lunchcafé, een concertzaal of een theaterfoyer? Welke kant kies jij?
Nadat de groepen ieder een eigen keuze hebben gemaakt, beginnen zij met het uitspelen van hun gekozen situatie. Een klein clubje, bestaande uit solisten en duo’s die zich strategisch verspreiden over de zaal, houdt zich bezig met luisteren naar een concert. Anderen gaan aan tafels zitten en bestellen iets van de lunchkaart.
Sommigen kiezen voor de middenweg en eten in stilte hun uitsmijters, om soms hun bestek neer te leggen voor een kort applaus.
Een groep die is blijven zitten na de voorstelling die eerder die ochtend in het café speelde, houdt een nabespreking in het midden van de zaal. Er voegen zich steeds meer mensen bij hen. Uiteindelijk is de groep zo groot, dat haar geluid de muziek overstemt. De muzikanten proberen hen weer te overstemmen, waardoor er een opbouw wordt gemaakt in volume, tot er abrupt op het podium wordt besloten tot een pauze. Het groepje met de uitsmijters mompelt dat het maar ondankbaar werk is, van die muzikanten.
Een soliste, achterin de zaal, blijft na anderhalf uur alleen over in haar poging om geconcentreerd het concert te volgen. Doodstil zit zij op het puntje van haar stoel, knikt mee met de muziek, en geeft trouw na elk lied applaus. Als zij merkt dat zij de enige is, wordt haar applaus steeds zachter.
Het is interessant om te kijken hoe men in zo’n ruimte verschillende werelden kan creëren. Er had wel wat meer overleg mogen plaatsvinden over het concept. Dit publiek heeft potentie in haar vermogen om geloofwaardig te doen alsof, maar zou nog baat hebben bij een eindregie.
Dit publiek krijgt drie van vijf sterren.