WC Monster door Lefkop – 24 juli 2016 – Parade Utrecht

Theatergroep Lefkop heeft een voorkeur voor publiek dat de waarheid spreekt: kinderen of dronken volwassenen. De vorige keer dat ik een publiek van hun (overigens prachtig en kundig geschreven) voorstelling zag in Utrecht was er voor laatstgenoemden gekozen, deze keer vult de zaal zich met kinderen en hun nog niet dronken volwassen compagnons. Er zijn geen Martini’s te bekennen, in plaats daarvan wordt er drop gegeten op de achterste rijen.

Het kinderpubliek vertoont opvallend ander gedrag dan het volwassen publiek. De kleinsten maken vooral gebruik van fysiek spel: in het begin van de voorstelling wiebelen zij heen en weer, daarna wordt er langzaam opgestaan en uiteindelijk belanden ze op hun tenen op de houten bankjes – en dat lang voordat het applaus begint.

Dit is een publiek dat veel inspraak in de voorstelling wil hebben. Sommige publieksleden commanderen de acteurs en proberen zo de loop van de voorstelling te bepalen (‘Ga naar binnen!’ ‘Ga kijken!’), anderen proberen aan de acteurs de situatie uit te leggen (‘Hij is weg!’ ‘Hij zit in de wc!’ ‘WEL!’) en overstemmen daarbij soms de acteurs of het wc-monster zelf. Volwassen publieksleden blijven opvallend stil in vergelijking met de kinderen.

Het contrast tussen de kinderen en volwassenen zit hem vooral in de mate van aandacht voor de gehele groep. De volwassen publieksleden checken hun eigen reactie steeds met de anderen: iedere keer als zij moeten lachen kijken zij snel opzij of het kind naast hen ook lacht. Een enkeling pakt snel de telefoon erbij om een foto van de reactie van hun kind te maken. De kinderen trekken zich er niets van aan, die zijn alleen bezig met wat er op het podium gebeurt, wat ze met open mond aanschouwen.