Disclaimer: dit is een ander publiek in een ander theater op een ander festival, maar de opzet is exact hetzelfde.

Recensie van het publiek bij Have a good day! door OPEROMANIJA, gezien op 17 mei 2017 in de Rotterdamse Schouwburg

‘Dáárom duurt het zo lang!’

‘Hoort er allemaal bij, schat.’

Voor de tribune van de grote zaal van de Rotterdamse Schouwburg staat een beveiligingspoortje, ingesloten door twee brede beveiligers. Het publiek mag één voor één door het poortje. Soms klinkt er een piep en dan moet er een tas gecontroleerd worden. De klachten over de lange wachtrij zijn tot in de foyer te horen.

In een tijd waarin we het gewend zijn om alles wat we willen meteen te krijgen, voelt vijf minuten in een rij staan als een eeuwigheid. Het is tevens een tijd waarin we de oncontroleerbare drang voelen om alles wat we ervaren kenbaar te maken aan de mensen om ons heen.

Wachtende bezoekers proberen het poortje te omzeilen en de tribune te bereiken via een andere weg. Een medewerker van de schouwburg probeert ze tegen te houden, maar kan niet op tegen het ongeduld van dit publiek. Op het moment dat ze aan een groepje bezoekers staat uit te leggen dat het allemaal bij de voorstelling hoort, glipt een ander groepje achter haar langs.

Eenmaal door het poortje heen, ziet men op het podium tien caissières zitten, hun blauwe uniforms fel verlicht door een grid van tl-balken, dat doorgetrokken is tot boven de tribune. Dit beeld lijkt geconditioneerd gedrag te triggeren. Men probeert de beste plek in de rij te vinden, verplaatst desnoods een keer of drie. Er wordt in tassen gezocht, portemonnees worden alvast tevoorschijn gehaald, er worden briefjes uit jaszakken opgedoken.

De tribune is in een flauwere hoek opgesteld dan normaal, waardoor niet iedereen zicht heeft op het podium. Hoofden bewegen heen en weer om over de massa heen te kijken, belemmeren daardoor het zicht van de mensen achter zich.

‘Hoe lang duurt het nog?’

‘Ik moet wel rekening houden met de parkeermeter.’

En dan is de voorstelling nog niet eens begonnen.