Zodra ze merken dat ze in beeld zijn, gaan ineens de handen in de lucht, staan ze op, beginnen wild te dansen, pakken snel hun rekwisieten erbij. Sommigen zien we vanaf het begin al een feestje bouwen, maar de meesten herhalen dit patroon van stilzitten-opmerken-handjes omhoog. Is dit een leuk stukje publieksparticipatie of een open auditie?
Kijken om niet bekeken te worden
Het is fascinerend om te zien hoe het verzetten van een paar stoelen zo veel persoonlijke dilemma’s kan veroorzaken. Wat betekent het om te kijken, en om bekeken te worden?