Hier geen Zoom-moeheid, eerder het zoeken naar de grenzen van het medium, zoals bijvoorbeeld het mixen van publiek en performers door middel van green screens. Op sommige momenten kan ik alleen maar denken aan het publiek dat er in levenden lijve zit: wat zien zij op dit moment? Zien zij mij? Wat mis ik?
Het publiek en de koptelefoon
Wanneer was de laatste keer dat u tijdens een locatievoorstelling een koptelefoon op kreeg, en vervolgens gevraagd werd wanneer de laatste keer was dat u écht naar andere mensen keek?