Tijdens CAMPSITE Festival in TENT Rotterdam recenseren we opnieuw u, yes you, the audience, to see what your presence adds to the art. More information in English here.
Hergeboorte met afstand
Niemand wil naast een onbekende gaan zitten. Hoewel de stoelen duidelijk op afgemeten afstand van elkaar staan, wordt er meteen mee geschoven om maar zo dicht mogelijk op het eigen groepje te kunnen zitten, en zo ver mogelijk van de performers. Het duurt even voordat iedereen zit, ook al zijn we met niet veel. Vlak voor aanvang niest een vrouw in haar elleboog.
Donker en veilig
Mensen blijven eerst achterin de zaal staan bedenken hoe ze zich moeten positioneren tegenover de anderen. Om niet te veel op te vallen, doen ze alsof ze met iets anders bezig zijn, bijvoorbeeld even het haar goed doen of hun kaartje wegstoppen. Als het zaallicht begint te dimmen wordt de druk om een keuze te maken voelbaar.
Er niet helemaal bij
De focus is naar binnen gericht, of juist extreem naar buiten. Aan het begin van de avond uit dit laatste zich vooral in het zien-en-gezien-worden. Er wordt wanhopig gezocht naar oogcontact met een min of meer bekend gezicht. Meer dan dat oogcontact, een hoge ‘Heeeeeee’ en drie zoenen wordt het niet, waarna de cyclus zich herhaalt.
Zelfspot is de beste verdediging
Dus: laat ik maar doorgaan met het eruit pikken van een aantal publieksleden en hun afweermechanismen uitvoerig beschrijven, gevolgd door een grap over sangria.
Window shopping
Het publiek van Boulevard du Nord, een afsplitsing van het beeldende kunstenpubliek van Route du Nord, neemt de proef op de som: wat als theater als product verkocht wordt? Sterker nog: wat als het gratis wordt weggegeven?
Gelijk en onmachtig
Er wordt aan de zaal gevraagd wat mannen beter moeten doen. Een vrouw zegt ‘luisteren’, maar daar wordt niet op gereageerd. Een man even verderop roept ‘Luisteren!’, en aan hem wordt meteen gevraagd wat hij bedoelt.