During a performative book launch at a gallery, we observe how different groups of people relate to the art and accompanying texts. We study the audience of Rosa Vrij and borus.fuckyea together with the remaining audience wandering around TENT.
Het mag er zijn
Tijdens een performatieve boekpresentatie in een galerie zien we hoe verschillende groepen mensen zich verhouden tot kunst en bijbehorende teksten. We nemen het publiek van Rosa Vrij en borus.fuckyea onder de loep, maar ook het overige rondzwervende publiek in TENT.
Repositioning
At art gallery TENT, we saw the audience of Teddy shouldn’t smoke and Terrorkittens contortion itself to find the right position within this onconventional space. How did the company evolve artistically since our last review in 2017?
Even niet dat lijf
In TENT zagen we het publiek van Teddy shouldn’t smoke en Terrorkittens zich in allerlei bochten wringen, net als tijdens hun eerdere performances geholpen door de onconventionele locatie. Hoe heeft het gezelschap zich ontwikkeld sinds de vorige recensie in 2017?
Trippen op weemoed
Hier geen Zoom-moeheid, eerder het zoeken naar de grenzen van het medium, zoals bijvoorbeeld het mixen van publiek en performers door middel van green screens. Op sommige momenten kan ik alleen maar denken aan het publiek dat er in levenden lijve zit: wat zien zij op dit moment? Zien zij mij? Wat mis ik?
Donker en veilig
Mensen blijven eerst achterin de zaal staan bedenken hoe ze zich moeten positioneren tegenover de anderen. Om niet te veel op te vallen, doen ze alsof ze met iets anders bezig zijn, bijvoorbeeld even het haar goed doen of hun kaartje wegstoppen. Als het zaallicht begint te dimmen wordt de druk om een keuze te maken voelbaar.
Guilty pleasure
Tijdens het meebrullen met hun guilty pleasure (her)vinden velen een waardering voor het Nederlandstalige genre, vooral in de nummers waarbij de parodie minder nadrukkelijk is.