Illustratie door Saskia Janssen/Studio SKI
Gilminder door Tommy Ventevogel & Jos Nargy – 22 juli 2016 – Parade Utrecht
Nadat het terrein van De Parade Utrecht binnen een paar uur is volgestroomd, propt een klein groepje bezoekers zich in een één van de bedompte hokjes onder de Theatertoren. Sommigen halen eerst een Martini bij de naastgelegen bar om die mee naar binnen te nemen. Eenmaal binnen gaat de helft van het publiek op bierbanken zitten in u-formatie, de andere helft is nog even op zoek naar de beste positie om staand van de Martini’s te blijven nippen.
Terwijl de acteur op zeer kleine afstand van het publiek zijn monoloog afsteekt, zoekt ieder zijn eigen manier om naar de anderen te seinen dat hij of zij absoluut geen persoonlijke relatie met de acteur of het onderwerp van de monoloog heeft. Sommigen doen dit door na iedere zin oogcontact te zoeken met een publiekslid aan de overkant van de u-vorm, om vervolgens een grimas te trekken door de wenkbrauwen zo hoog mogelijk op te trekken en de mondhoeken zo ver mogelijk naar beneden. Een enkeling probeert zich onzichtbaar te maken door met de armen over elkaar te zitten en naar de schoenen te staren. Soms grinniken deze in elkaar gedoken mensen even en trekken daarbij de schouders op, maar kijken nooit op.
Er is slechts één publiekslid dat niet persoonlijk aangesproken wordt door de acteur. Ik zie haar tijdens de voorstelling verschillende strategieën bedenken om dat toch voor elkaar te krijgen. In het begin zit zij met haar telefoon de performance te filmen. Als blijkt dat zij hier niet op aangesproken zal worden, besluit ze te proberen om met haar lach boven de rest van het publiek uit te komen. Ze sluit af door aan het rietje in haar lege sangriaglas te zuigen terwijl ze de acteur strak aan blijft kijken.
Paradepubliek blijft meestal weg van voorstellingen met een duidelijke moraal, maar dit publiek doet toch een poging. Als de acteur het publiek aanmoedigt om ‘minder minder minder’ te roepen, wordt gedaan alsof het even duurt voordat men het snapt. Toch lijkt het stiekem te gaan over iets anders: de poging van een vrouw om de onverdeelde aandacht van een man te krijgen.
Dit publiek krijgt drie van vijf sterren.