Juist omdat we elkaar (bijna) allemaal kennen, zouden we een elleboog in de zij of een oplichtend schermpje eerder accepteren. Toch zorgt de ‘onder ons’-sfeer ervoor dat men meer rekening met elkaar en de artiesten houdt.
Grenzen opzoeken
Niet alleen de kunstenaar wordt publiek, het publiek wordt hier ook kunstenaar. Van een vierde wand die doorbroken wordt tot een interactief kunstwerk, tot uitgenodigd worden om onderdeel van het werk te worden. En de kunstenaars willen veel van de bezoekers.
High art audience
De actrice maakt grappen over kunst maken, en we lachen allemaal mee, want we snappen waar ze het over heeft. De actrices op de eerste rij lachen iets harder dan de rest.
Leuk meedoen II
Waar publieken die ik eerder zag in zo’n interactieve vorm, iets leken te willen zeggen over gebrek aan cohesie of het falen van het poldermodel, heeft dit publiek een positievere instelling. Wellicht komt het doordat de groep veel kleiner is en de teams dus ook: als je niet (leuk) meedoet, valt het niet alleen de recensent op.
Laten we het vooral leuk houden
Ik ben recensent, dus ik kom graag met vergezochte interpretaties die verder niets met de voorstelling te maken hebben, meer om even te laten merken dat ik ook iets met kunst gestudeerd heb dan om duiding te geven waar de lezer wat aan heeft.
Collectiviteit
Een paar rijen voor me zitten twee mannen in identieke outfits in een iets andere tint blauw. In hetzelfde tempo voeren ze dezelfde choreografie uit. Geleidelijk nemen ze dezelfde houding aan: voeten op het bankje voor hen, rug tegen het bankje erachter. Eén van de twee verliest hierbij zijn telefoon, die bijna tussen de tribune valt.
Publiek probeert regie over te nemen
Dit is een publiek dat veel inspraak in de voorstelling wil hebben. Sommige publieksleden commanderen de acteurs en proberen zo de loop van de voorstelling te bepalen, anderen proberen aan de acteurs de situatie uit te leggen en overstemmen daarbij soms de acteurs of het WC-monster zelf.