Een interview met maker Lucien Rentmeester dat zou gaan over zijn ervaring met publiek op het CAMPSITE Festival, maar uiteindelijk gewoon een gesprek over publiek en makerschap werd.
A conversation with Lucien Rentmeester
An interview with theatre maker Lucien Rentmeester that was supposed to be about his experience at CAMPSITE Festival, but it turned into a broader conversation about audiences and being an artist.
A different concentration
During a performative book launch at a gallery, we observe how different groups of people relate to the art and accompanying texts. We study the audience of Rosa Vrij and borus.fuckyea together with the remaining audience wandering around TENT.
Het mag er zijn
Tijdens een performatieve boekpresentatie in een galerie zien we hoe verschillende groepen mensen zich verhouden tot kunst en bijbehorende teksten. We nemen het publiek van Rosa Vrij en borus.fuckyea onder de loep, maar ook het overige rondzwervende publiek in TENT.
Repositioning
At art gallery TENT, we saw the audience of Teddy shouldn’t smoke and Terrorkittens contortion itself to find the right position within this onconventional space. How did the company evolve artistically since our last review in 2017?
Even niet dat lijf
In TENT zagen we het publiek van Teddy shouldn’t smoke en Terrorkittens zich in allerlei bochten wringen, net als tijdens hun eerdere performances geholpen door de onconventionele locatie. Hoe heeft het gezelschap zich ontwikkeld sinds de vorige recensie in 2017?
Looking to avoid being looked at (2017)
It’s fascinating to see how moving a few chairs can cause so many personal dilemmas. (English version of our 2017 review of Teddy shouldn’t smoke’s audience, translated for CAMPSITE Festival)