Foto door Super Formosa Photography

 

Deze recensie verscheen eerder op de website van Café Theater Festival.

Recensie van het publiek bij OP HOOP VAN ZEGEN – Liever jij dan ik door Matrose – gezien op 4 maart 2017 bij Back & Fourth te Utrecht

Oude stukken trekken oud publiek. De Hollandse klassieker die in Back & Fourth wordt opgevoerd, trekt een publiek met een veel hogere gemiddelde leeftijd dan het moderne gedoe in de rest van de cafés tijdens dit festival. Om het gemiddelde nog wat verder omhoog te krijgen, wordt bij aanvang een huilende baby in een kinderwagen de ruimte uit ge-ssst.

Geconfronteerd met al deze met de jaren gekomen wijsheid, zijn het vooral de dertigers in de ruimte die zich geen houding weten te geven. Bij binnenkomst klampen zij zich meteen vast aan de bar. In het ruime café ontstaan aan de randen meer groepjes samengeklitte mensen. De stukken vloer tussen de groepjes moeten zo snel mogelijk overbrugd worden, als ware het dat men zou verdrinken de leegte.

Een vrouw van begin dertig zoekt houvast aan de bar. Niet veel later wordt zij daar door een ander vandaan gedwongen, als die aan de kant schuift voor een voorbijrennende artiest. Ze tast met haar lege hand achter haar rug, en schuifelt naar achteren tot zij de muur vindt. Als blijkt dat daar allerlei tassen op de vloer staan, moet ze zich in de lege ruimte zien te redden. Ze besluit zich vast te houden aan de broekzak van haar buurman.

Haar wankele gevoel verspreidt zich onder de mensen. Doordat de artiesten in hoog tempo van het ene punt naar het andere bewegen, rest hen niets anders dan meebewegen om het verhaal te volgen. De hoofden slingeren van links naar rechts, allemaal tegelijk. Uiteindelijk kan, door hun open monden en zwaaiende lijven, de vergelijking met vissen op het droge niet vermeden worden.

Hoewel het een klassieker is, en de meesten dus de afloop van het verhaal al kennen, is het even stil bij het einde. Na een luid applaus met veel gejoel en gefluit, begeeft de school zich weer naar buiten. Een eenzame jongen van rond de dertig blijft verloren achter aan een hoek van de bar.