Tijdens het meebrullen met hun guilty pleasure (her)vinden velen een waardering voor het Nederlandstalige genre, vooral in de nummers waarbij de parodie minder nadrukkelijk is.
Onder de oppervlakte
Na een paar dagen observeren en afluisteren begint het in te dalen dat dit publiek op heel subtiele wijze bezig is met een show, gewoon onder mijn neus. Iedereen lijkt normaal te doen, aan de massa is niet zo veel te merken, maar wie zijn oren spitst vangt signalen op.
Het publiek en de koptelefoon
Wanneer was de laatste keer dat u tijdens een locatievoorstelling een koptelefoon op kreeg, en vervolgens gevraagd werd wanneer de laatste keer was dat u écht naar andere mensen keek?
Zelfspot is de beste verdediging
Dus: laat ik maar doorgaan met het eruit pikken van een aantal publieksleden en hun afweermechanismen uitvoerig beschrijven, gevolgd door een grap over sangria.
Geldingsdrang
Wie zijn fifteen minutes of fame nog steeds niet heeft gehad, probeert ze in de theaterzaal te claimen. Natuurlijk gaat dit gepaard met de nodige Hollandse bescheidenheid, die zich vooral uit in het hardop verkondigen níet in de schijnwerpers te willen staan.
Window shopping
Het publiek van Boulevard du Nord, een afsplitsing van het beeldende kunstenpubliek van Route du Nord, neemt de proef op de som: wat als theater als product verkocht wordt? Sterker nog: wat als het gratis wordt weggegeven?
Grote veranderingen
Alsof er een knop omgezet wordt, begint men al zittend te dansen. Niemand lijkt de juiste maat te kunnen vinden, en de bewegingen worden beperkt door de armleuningen. Na acht maten houdt de dans abrupt op. Vergis je niet: er is iets in gang gezet.